گریان داغ تو شده ابر بهارها

                                  جان ها شده به خاک حریمت نثارها

در لطف و فضل و بخشش وبذل و سخا وجود

                                 پیچیده شهرتت به تمام دیارها

محزون غربتت نه فقط آن زمانه بود

                                 در سوگ ماتمت همۀ روزگارها

بال کبوتران شهر غربیان به سایه ای

                                 آمد برای تسلیت داغ یارها

ای وای من که مانده تن شاه کربلا

                                عریان به زیر تابش ونعل سوارها